جراحی ارتوپدی (به انگلیسی: Orthopedic Surgery) یا ارتوپدی (ارتوپدی به صورت Orthopaedics هم نوشته می شود)، با مشکلات دستگاه ماهیچه‌ای-اسکلتی سروکار دارد. جراحان ارتوپدی هم از روش‌های جراحی و غیر-جراحی، برای درمان این موارد استفاده می‌کنند: ترومای عضلانی-اسکلتی، بیماری‌های نخاعی، آسیب‌های ورزشی، بیماری‌های زوال، عفونت‌ها، تومورها و اختلالات مادرزادی.

واژه‌شناسی

واژه «ارتوپدی» از دو واژه یونانی ارتوس (orthos) به معنای راست و مستقیم و پدی (paideion) یا پدیوس به معنای پرورش کودک تشکیل شده‌است. اصطلاح ارتوپدی در سال ۱۷۴۱ توسط ارتوپد نیکولاس آندری ساخته شد.

تاریخچه

ارتوپدی اولیه

بسیاری از پیشرفت‌ها در جراحی ارتوپدی، ناشی از تجربیات دوران جنگ است.در میدان‌های نبرد قرون وسطی، آسیب‌دیدگان با نوار زخم‌های آغشته به خون اسبان درمان می شدند، این نوارها خشک می شدند، گرچه هنوز غیر بهداشتی بوده، برای شکسته بند مورد استفاده قرار می گرفتند.

در اصل، اصطلاح اورتوپدی به معنای تصحیح بدشکلی‌های عضلانی-اسکلتی در کودکان بوده است. نیکولاس آندری، استاد پزشکی در دانشگاه پاریس، این اصطلاح را اولین بار در کتابش با همین موضوع در سال ۱۷۴۱ معرفی کرد. او از تمرینات بدنی، مهارت دستی، و شکسته بندی در درمان بدشکلی‌های کودکان دفاع می کرد. کتابش بیماران را مستقیماً خطاب قرار می داد، در حالی که برخی از موضوعات آن برای اورتوپدهای امروزی آشناست، همچنین کتاب او "عرق زیاد کف دستان" و لکه‌های صورت را نیز شامل می شد.

جین-آندری ونال، اولین مؤسسه اورتوپدی را در ۱۷۸۰ تأسیس نمود، که اولین بیمارستان مختص درمان بدشکلی‌های اسکلتی کودکان به شمار می آید. او کفش پا-کج را برای کودکانی با بدشکلی های کف پا ساخت و روش‌های متعددی برای درمان انحنای نخاع ابداع نمود.

ارتوپدی مدرن

Hugh Owen Thomas از بنیانگذاران و پیشگامان حوزه ارتوپدی بوده.

نمونه افرادی که به رشد ارتوپدی مدرن کمک کرده اند می توان به Hugh Owen Thomas جراح ولزی و Robert Jones برادر یا خواهر زاده او اشاره نمود.

انواع جراحی ارتوپدی

ارتوپدی به شاخه‌های متعددی تقسیم می‌گردد:

• جراحی ستون فقرات
• جراحی شانه و دست
• جراحی تعویض مفاصل زانو و لگن
• ارتوپدی اطفال
• پزشکی ورزشی
• جراحی پا و مچ پا
• جراحی تومورهای استخوانی و نسج نرم